Onoma Hotel

Geschiedenis De Witte Toren werd gebouwd in de vijftiende eeuw na de val van Thessaloniki door de Ottomanen in 1430. Op de locatie stond een oudere toren die toebehoorde aan de Byzantijnse vestingwerken van Thessaloniki, waar de oostelijke muur de zeewering ontmoette. De toren was het oostelijke uiteinde van de zeewering; er was nog een aan de westkant en een derde ertussen. In de loop der jaren werd het met verschillende namen aangeduid: de Leeuwentoren in de zestiende eeuw, de toren van Kalamaria in de achttiende, terwijl we hem in de negentiende eeuw met twee namen vinden, afhankelijk van het gebruik: de Toren van de Janitsaren toen het garnizoen van Janitsaren daar gestationeerd was, en de Tower of Blood (Kanle Kule) toen het een gevangenis en executieplaats voor veroordeelden werd. In 1880 noemde de historicus Mihail Xatzi Ioannou het in zijn boek over de monumenten van de stad de Bastille van Thessaloniki, waar de ter dood veroordeelden op het terras werden afgeslacht en hun bloed de muren rood kleurde, omdat een kanonschot vanuit het westelijke deel van de stad betekende dat het doodvonnis was voltrokken. In 1883 werd de toren in opdracht van sultan Abdul Hamid II wit geverfd en kreeg de naam „Witte Toren” (Beyaz Kule). We bevinden ons in de tweede helft van de negentiende eeuw, een tijdperk waarin onder druk van Engeland de wind van hervormingen waaide in het Ottomaanse Rijk, en de toren met zijn „bloedige” naam niet paste bij het nieuwe karakter van het rijk. Het was een veroordeelde, Nathan Guiledi, die de toren witkalkte in ruil voor zijn vrijheid. Sindsdien heeft het zijn huidige naam behouden. Na verloop van tijd werd het het symbool van Thessaloniki, aangezien het vanaf 1911 op zichzelf stond aan de zeekust na de sloop van de zee en de oostelijke muren en de omringende muur. Na de bevrijding van de stad in 1912 en de inlijving bij de Griekse staat, had de toren verschillende toepassingen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd één verdieping gebruikt voor de opslag van antiquiteiten van de opgravingen van de archeologische dienst van de Armée d'Orient. De luchtverdediging van de stad, het meteorologisch laboratorium van Aristoteles University en Sea Scout-groepen zijn allemaal in de ruimtes ondergebracht. In 1983 werd de toren geschonken aan het Ministerie van Cultuur.

De Aristoteles Universiteit van Thessaloniki is de grootste universiteit in Griekenland. De hoofdcampus bevindt zich in het centrum van de stad Thessaloniki en heeft een oppervlakte van ongeveer 33,4 hectare. Het bestaat uit 10 faculteiten die bestaan uit 40 scholen en 1 faculteit voor één school. Sommige onderwijs- en administratieve voorzieningen bevinden zich om praktische en operationele redenen buiten de campus. Een aantal van deze faciliteiten bevindt zich buiten de stad Thessaloniki of zelfs in andere steden.

Mediterranean Cosmos is een winkelcentrum in Pylaia, een gemeente in Thessaloniki, de tweede grootste stad van Griekenland. Het is de grootste ontwikkeling op het gebied van detailhandel en entertainment in Noord-Griekenland.

Het Archeologisch Museum van Thessaloniki is een museum in Thessaloniki, Centraal-Macedonië, Griekenland. Het bevat en interpreteert artefacten uit de prehistorische, archaïsche, klassieke, hellenistische en Romeinse periode, voornamelijk uit de stad Thessaloniki, maar ook uit de regio Macedonië in het algemeen.

Het Thessaloniki Science Center and Technology Museum bevindt zich aan de rand van Thessaloniki, Centraal-Macedonië, Griekenland. Het belangrijkste doel van het museum is om het publiek een omgeving te bieden die de kennismaking met en het begrijpen van wetenschap en technologie vergemakkelijkt.